Merhaba Degerli Dostlar,

Uzun zamandan beridir yazmiyordum, memleketimizdeki terör olaylari hepimizin yüregini yakti. Sözlerin aciz kaldigi bu durumda iki kelamda olsa duygularimi ve düsüncelerimi sizlerle paylasmak istedim.

Evet neredeyse tam ceyrek yüzyil olmus terörün Türkiyemizde hortlamasi. Uzun bir zaman dilimi. Anadolu gibi bir toprak parcasinda yasamak, Anadoluya sahip olmak kolay degildir. Anadolu yüzyillardan beri bir cazibe merkezi olmus, Anadolu zor bir cografya, Anadolunun sahibi olmak zordur.Bir Ingiliz genaralinin `Türkiye Türklere birakilmayacak kadar önemlidir.`dedigini animsadim. Görüyorsunuz bizi rahat birakmiyorlar. Birakmayacaklar. Anadolu zayifligi affetmez. Anadolu güclü olmayi gerektirir. Bu topraklarda güclü olursan var olursun. Aksi taktirde defterinizi dürerler.

Bu baglamda, Lazi, Kürdü, Türkü, Cerkezi yani anadolunun sahibi olan bizler, `Ya sev, ya terket` gibi bir lüksümüz yoktur. `En iyi Kürt ölü Kürttür`gibi sakayi kaldirmaz bu cografya. Ya birlikte variz, ya da yokuz. Dikkatinizi cekerim, ANADOLU`dan bahsediyorum. TÜRKIYE`den bahsediyorum. MALAZGIRT`ten bahsediyorum. OSMANLI`dan bahsediyorum.CANAKKALE` den bahsediyorum. Bu cizgide birlik vardir, beraberlik vardir, kardeslik vardir, akrabalik vardir, fedakarlik vardir, vefakarlik vardir, bu cizgide iman vardir. Tam 1000 yildir cizgimiz budur dostlar... Anadolu gibi zor bir cografyada bugün dimdik ayakta isek, bu cizgiye borcluyuz.

Birlikte Yemene gittik, Yemenin sicaginda kavrulduk, Sarikamisa gittik Allahuekber daglarinda donduk, nice cölleri gectik, nice denizleri astik... Simdi derede mi bogulacagiz ? Eger bogulacagimizi sananlar varsa cok büyük yanilgi icinde olduklarini anlayacaklar. Bu milletin zor zamanda nelere kadir oldugunu tarih kitaplari yazar, merak edenler acip okusunlar. Kimse birilerinin taseronu olup, Kürdün hakkini aramak bahanesi ile `özgürlük savasciligi`oynamasin.
Kürt bizimdir, Laz bizimdir, Cerkez bizimdir, Türk bizimdir. Biz ANADOLUYUZ . Eger verilmesi gereken bir hak varsa, onu yine biz veririz. `Hak` ve `Insanlik`kavramini bize ögretmeye kalkanlar, kendi kanli tarihleriyle neden yüzlesme geregi duymazlar...

Imparatorluk geleneginden gelen bizler, malesef bu gelenege ve tecrübeye yakisir, bir hal ve tutum icinde degiliz. Kriz ve felaketler karsisinda daha sogukkanli, daha agir basli, cözüm endeksli, belirleyici ve yönlendirici tavir ve durus sergilememiz gerekirken, basta medyamiz olmak üzere paranoya derecesinde tepkiler vermektedirler. Bir insana 40 defa deli dersen deli olurmus. Bir bölünme, parcalanma paranoyasidir aldi basini gidiyor. Tamam sorunlari ciddiye almaliyiz ama lütfen komik olmayin... Kandil dagindakileri ve dünyayi kendimize güldürmeyelim.


Selam ve saygilarimla.